MS Farkındalık
Multipl sklerozu olan birçok insanda semptomlar çoğunlukla görünmezdir. Hasta oldukları anlaşılmaz, baston veya tekerlekli sandalyeye ihtiyaçları yoktur. Semptomlar görünmezse, başkaları siz söylemezseniz bir şeylerin yanlış olduğunu nasıl bilebilirler?
MS Farkındalığı artırmak için sadece biz hastaların değil, ailemizin, yakınlarımızın, hatta her bireğin de eğitim yükümlülüğü olduğuna inanıyorum. İnsanlar kronik ya da görünmez bir durumla yaşamanın nasıl bir şey olduğunu anlarlarsa daha nazik olurlar mıydı? Keith J. Cunningham 'ın dediği gibi; “Söylenene kadar hiçbir şey değişemez.”
Farkındalık yaratmıyor ve başkalarını bu konu hakkında bilgi sahibi olmasına çalışmıyorsak hiçbir şey değişmez.
Hikayelerimizi paylaşmanın bile bir etkisi olabilir. Niye gizliyoruz ki? Bir maraton koşmanıza veya 24 saatlik bir dansa katılmanıza illa gerek yok, yapabileceklerimizi yapmamız yeterli. Bir arkadaşınıza söyleyin, sosyal medya için bir video hazırlayın, benim gibi bir blog yazın veya çatılardan bağırın, elinizden ne geliyorsa..
Hikayenizi paylaşmak ülkeyi ya da sizi batırmaz, aksine sağlık hizmetlerini iyileştirebilir veya engellerle ilgili algıları değiştirebilir. Hatta daha küçük ama daha az önemli olmayan bir ölçekte, başka birinin durumuyla başa çıkmasına yardımcı olabilirsiniz.
Hikayeniz hakkında konuşmaya başladığınızda, MS 'li kişilere yardım ederbilir ve başkalarına kibar olmanın önemini gösterebilirsiniz. Başkasının hayatında neler olduğunu asla bilemeyiz, sadece bize gösterilen kadarını görüyoruz.
Herkesin hikayelerini paylaşmak istemediğini veya güven duymadığını anlayabiliyorum. Ben de teşhisten sonra hastalığımı sakladım, insanların ne düşündüğünden korktum, yetenekli olmadığımı düşüneceklerinden endişelendim ve acınmak istemedim. Son 1 senede artık saklamayı bıraktım. Artık "hayırsız" olmak istemiyordum, kendimi soyutlamıştım.
Hastalığımı paylaştım, paylaştıkça da rahatladım. Ne çok biriktirmişim içimde. Paylaştıkça hikayemin benden daha büyük olduğunu ve deneyimlerimin insanlara yardımcı olabileceğini anladım.
Blogumu oluşturdum ve insanlara deneyimlerimi ya da okuduklarımı anlatmaya çalıştım. Hastalık hikayemi 2 yazı ( MS Hikayem 1 - MS Hikayem 2 ) ile anlattım, devamı da gelecek 🙂 Çünkü paylaştıkça rahatlıyorum..
