Ben!

Ben hep doğru bildiğimi yaptım; hatalarım da oldu hayatta, doğrularım da..

Her hatamdan ders çıkarmasını da bildim, her doğrumu sonuna dek savunmasını da..

Kişisel isteklerimden önce her zaman sevdiklerimin isteklerini yerine getirmeye çalıştım..

Ne kendimi övdüm ne de yerden yere vurdum..

Ne "Çok şanslıyım" dedim, ne de şanssız olduğumdan bahsettim..

Hayat bazen güldü bana, bazen de ağlattı; ama hiç yolumdan da şaşmadım..

Ben böyle büyüdüm, böyle yetiştirildim..

Ne insanların etkisinde kaldım, ne de insanların kafasını karıştırdım..

Hayatta her zaman tek doğru vardır demedim, her yaklaşımımda zihnimi kullandım "Ne yapmak gerek" diye düşünerek..

Tek bir yanlışım oldu vazgeçmediğim; insanların ya da çevremdekilerin benim gibi düşünmelerini, iyilikle yaklaşmalarını beklemek oldu..

Ben herkese ılımlı yaklaşırken, insanların her zaman surata gülüp arkadan konuştuklarını da gördüm.. Gene de vazgeçmedim, vazgeçmeyeceğim..

İnancım Yaradan'a, inancım kalp temizliğine.. O açıdan kaybetmediğimi biliyorum ve kaybetmeyeceğim; kahbeliklere, ikiyüzlülüklere, olumsuzlara ve olumsuz insanlara rağmen değişmeyeceğim..

Ben böyle büyüdüm, böyle yetiştirildim..

Oğlumu da böyle yetiştireceğim!..